Sunday, November 27, 2011

Μπεκρή μεζέ

Χθες είχα τραπέζι μερικούς συναδέλφου που μου είχαν φάει τα αυτιά για ελληνική κουζίνα.Έχουμε 2-3 ελληνικά εστιατόρια αλλά πρέπει να ομολογήσω ότι δεν έχω πατήσει ποτέ μου το πόδι και γι'αυτό όταν με ρωτάνε αν είναι καλά τους απαντώ "boh!?"  που στα ιταλικά πάει να πει "ξέρω γω!"

Έφτιαξα διάφορα σε στυλ μεζεδάκια να δουν τη διαφορά αλλά και για να δοκιμάσουν πιάτα που δε θα έβρισκαν στις ταβέρνες.Περιττό να σας πω ότι δεν έλειψε η φασολάδα που τσάκισαν,τα γιουβαρλάκια,το παραδοσιακό τζατζίκι,τα τυροπιτάκια,η τυροκαυτερή κι άλλα πολλά όπως μπεκρή μεζέ που έψαχναν να καταλάβουν τα μπαχάρια.

Υλικά
700-800 γρμ χοιρινό κομμένο σε μπουκιές
2-3 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένο
μια κουταλιά γεμάτη μουστάρδα
7-8 κόκκους μπαχάρι
1 φύλλο δάφνη
ρίγανη
1 κρασοπότηρο κόκκινο ξερό κρασί
1  κρασοπότηρο ντοματοχυμό
ελαιόλαδο
αλάτι+μαύρο πιπέρι ή μπούκοβο (προαιρετικά)

Σε μια κατσαρόλα τσιγαρίζετε το κρέας με το σκόρδο για 1-2 λεπτά,ίσα να ροδίσει.Προσθέστε τη μουστάρδα και ανακαυτευετε να πάει παντού.Ρίχνετε το μισό κρασί τα μπαχάρια,τη ρίγανη και τη δάφνη.Ανακατεύετε μέχρι να εξατμιστεί το αλκοόλ και ρίχνετε το υπόλοιπο κρασί.Αφήνετε να σιγοβράσει για λίγα λεπτά και ρίχνετε το ντοματοχυμό και αλατοπιπερώνετε.Αφήνετε σε χαμηλή φωτιά μέχρι να δέσει.



Τα πιάτα συνοδεύτηκαν με ψωμί πολύσπορο που είχε ότι δημητριακό φανταστείτε και με μπόλικο κόκκινο κρασί.Προτεινόμενο κρασί αυτό που μου'φεραν με ελληνικό όνομα αλλά από τη Σικελία.Έδεσε καταπληκτικά με όλα τα εδέσματα και συνεπώς σας το προτείνω.

Tuesday, November 15, 2011

Η παγωμένη πριγκίπισσα

Η Ερίκα συγγραφέας επιστρέφει στο πατρικό της μετά το θάνατο των γονιών της.Η γενέτειρά της είναι ένα ψαροχώρι της Σουηδίας  η Φιελμπάκα.
Ένα πρωινό θα βρει την παιδική της φίλη Άλεξ νεκρή στη μπανιέρα του σπιτιού της.Αυτοκτόνησε ή τη δολοφόνησαν;Ποιος είναι ο δολοφόνος και γιατί τη σκότωσε;


Η παγωμένη πριγκίπισσα
Camilla Lackberg
Εκδόσεις Μεταίχμιο 
 
Το ότι δεν είναι αυτοκτονία το καταλαβαίνουμε αμέσως από τις πρώτες σελίδες.Ερευνώντας στο παρόν και στο παρελθόν θα βγουν στην επιφάνεια πολλά μυστικά της του χωριού και των οικογενειών που εμπλέκονται.

Άλλος ένας συγγραφέας νουάρ από τη Σουηδία.Αναρωτιέμαι "μήπως είναι της μόδας οι σκανδιναβικές χώρες για τα μυθιστορήματα νουάρ;"Αυτό το βιβλίο γράφτηκε το 2002 αλλά εμφανίστηκε στις υπόλοιπες χώρες το τελευταίο χρόνο.Πρέπει να ευχαριστήσουν το Στιγκ Λάρσον γι'αυτό και την τριλογία του.

Στη μακρινή και μοντέρνα Σουηδία που η γυναίκα έχει περισσότερα δικαιώματα μας τις μεταφέρει η συγγραφέας από άλλες οπτικές γωνίες αλκοολισμός,κακοποιήσεις,ανύπαντρες και έφηβες μητέρες και πολλά άλλα που τα ανακαλύπτουμε και τα καταλαβαίνουμε γρήγορα.

Δεν είναι από τα κλασικά νουάρ που σε αφήνουν με το σασπένς μέχρι τις τελευταίες σελίδες.Η πλοκή είναι απλή και με έντονο το καθημερινό στοιχείο.Έμαθα και τη σουηδική γκουρμέ κι έχω να πω "πολλά βούτυρα!".Το χρήμα εξαγοράζει τα πάντα και στην Σουηδία.

Μου άρεσε;Το προτείνω;Θα το έκανα δώρο;Σε όλε αυτές τις ερωτήσεις αμφιταλαντεύομαι να σας δώσω απαντήσεις γιατί δεν τις έχω.Στην Ελλάδα με την εποχή της οικονομικής κρίσης σίγουρα δε θα το πρότεινα γιατί με αυτά τα χρήματα μπορεί κανείς να αγοράσει κάτι καλύτερο.Αν πάλι είστε σε μια χώρα που ξέρει από βιβλία τσέπης θα το πρότεινα για ένα μακρύ ταξίδι σε αεροπλάνο ή σε μια παραλία που δε θέλεις να σκέφτεσαι τίποτα.

Το διάβασε κανένας να μας πει τη γνώμη γιατί μπορεί να κάνω λάθος ή να μη το είδα με τα σωστά μάτια και γι'αυτό σας περιμένω να μου πείτε.

Saturday, November 12, 2011

Ριζότο αλά μιλανέζε κι ο μύθος

Τόσο καιρό και δεν σας έχω δώσει ούτε μια συνταγή για ριζότο.Η αλήθεια είναι ότι δε το φτιάχνω γιατί δεν είμαι φαν και συνήθως το τρώω έξω και ειδικά όταν πάω σε αγροτουρισμό.Το πιο γνωστό και το πιο τουριστικό είναι risotto alla milanese.Το μύθο τον ξέρετε;



Λένε ότι όταν έφτιαχναν τα βιτρό του Ντουόμο χρησιμοποίησαν το σαφράν σα χρωστική ουσία για να βγει το κίτρινο.Το ρύζι ήταν και είναι μια από τις κύριες διατροφές του Μιλάνου αλλά και γενικά της Λομβαρδίας και του Πιεμόντε και το κυρίως γεύμα τους.Σ'εναν λοιπόν από τους τεχνίτες που έτρωγε το ρύζι του  έπεσε μέσα σαφράν και έγινε κίτρινο.Όλοι οι τεχνίτες τον κορόιδευαν και είχε γίνει ο περίγελος.Για να τους εκδικηθεί στο γάμο του μεγαλύτερου μαέστρου υαλουργού που ήταν Βέλγος έριξε στο ρύζι σαφράν.Το πιάτο άρεσε σε όλους κι έτσι γεννήθηκε το ριζότο.



Υλικά

1 μέτριο ψιλοκομμένο κρεμμύδι

80γρμ βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου
1 ποτηράκι λευκό ξηρό κρασί
150 γρμ γκράνα 
1 λίτρο ζωμό
1 δόση σαφράν
350  γρμ ρύζι ποικιλία carnaroli
1 ξύλινη κουτάλα για το ανακάτεμα

Λιώνετε τα 2/3 του βουτύρου και τσιγαρίζετε το κρεμμύδι.Προσθέστε  το ρύζι και ανακατεύουμε καλά μέχρι να απορροφήσει το βούτυρο.Ρίχνετε το κρασί και ανακατεύετε μέχρι να εξατμιστεί.Ρίχνετε 2 κουτάλες ζωμό ζεστό για να έχει τη ίδια θερμοκρασία με το ρύζι και συνεχίζετε να ανακατεύετε πάντα για να μην κολλήσει.Στα μισά του μαγειρέματος λιώνετε το σαφραν με λίγο ζεστό ζωμό και το ρίχνετε μέσα στο ρύζι.Φυσικά συνεχίζετε να ανακατεύετε καλά με την κουτάλα.Δοκιμάζετε να δειτε αν εχει μαγειρευτεί το ρύζι και αν είναι όπως σας αρέσει το βγάζετε από τη φωτιά και ρίχνετε το υπόλοιπο βούτυρο και το τυρί.



Δυστυχώς είναι μια συνταγή που πάει με το μάτι γι'αυτό αν θέλετε να είστε προσεχτικοί και φοβάστε μη το παραβράσετε το ρύζι μπορείτε να ρίχνετε κουτάλα κουτάλα που μεταξύ μας είναι σωστό.
Δεν είναι δύσκολο φαγητό αλλά πρέπει να είστε συνέχεια από πάνω για το ανακάτεμα.
Αν δε βρείτε γκράνα παντάνα μπορείτε να βάλετε παρμεζάνα αλλά λιγότερη γιατί είναι πιο αλμυρή.Δοκιμάζετε,κρίνετε και συνεπώς περιμένω εντυπώσεις

Thursday, November 10, 2011

Ανεμώλια

Πέντε άντρες που γνωρίζονται από τα σχολικά τους χρόνια φεύγουν μυστικά με το ιστιοφόρο τους ενός για να γλιτώσουν από τις οικογένειες τους,απ'την καθημερινότητα με τα προβλήματά της αλλά και να απαγάγουν την Ελένη.Τελικός προορισμός η Ρόδος.
Πέντε Θεσσαλονικείς:
Ο Δημήτρης και ο Χρήστος αδέλφια.Ο μεν εργοστασιάρχης και ιδιοκτήτης του γιοτ Θερσίτης κι ο άλλος γιατρός.
Ο Νικηφόρος καθηγητής πανεπιστημίου.
Ο Νίκος φιλόλογος και αφηγητής της περιπέτειάς τους (λέτε να είναι ο συγγραφέας;)
Ο Στάθης άνεργος πορτιέρης.


Ανεμώλια
Ισίδωρος Ζούργος
Εκδόσεις Πατάκη
 
Οι πέντε άντρες γνωρίζονται στο γυμνάσιο στα χρόνια της μεταπολίτευσης και θα μας ταξιδέψει σε όλες τις αλλαγές που γνώρισε η Ελλάδα μέχρι σήμερα.
Μιλάει για τη φυγή τους αλλά και για την έντονη φίλια τους παρόλα τα διαφορετικά στάτους του καθενός.Δεμένοι ακόμα και σ'αυτή την περιπέτεια με τις χαρές,τις λύπες,τις απελπισίες τους,τις καταθλίψεις,τα μέθη τους και τους έρωτες.
Στα μέσα του βιβλίου θα νιώσουμε θλίψη αφού ένας ήρωας πεθαίνει.
Όλοι τους έχουν προβλήματα όπως κάθε μεσαίος Έλληνας. Είτε είναι η δουλειά ή οικογενειακά προβλήματα,διαζύγιο,μοιχεία,εξώγαμα ή προβλήματα υγείας.Λίγα λίγα ο Νίκος ο αφηγητής μέσα από το ταξίδι θα μας τα πει.Ένα ταξίδι του παρελθόντος και του παρόντος.

Πολλά τα στοιχεία του Ομήρου.Καταρχήν ανεμώλια που δεν ήξερα είναι τα λόγια του ανέμου.Η παρουσία της Ελένης,το παρατσούκλι του ενός ήρωα Μυκηναίος,ο Θερσίτης.

Είναι ένα αρκετά μελαγχολικό μυθιστόρημα με πολλές αλήθειες όμως.Στην αρχή ομολογώ ότι με κούρασε ίσως γιατί είχα τελειώσει της Λαπατάς το  Η ξυπόλητη των Αθηνών που ήταν αρκετά ελαφρύ.Θα αρέσει σε όποιον αρέσουν τα λογοτεχνικά με ψυχολογικά βάθη και μήκη.Είμαι σίγουρη ότι θα αρέσει σε μια φιλενάδα μου και συνεπώς πρέπει να της το προτείνω.

Monday, November 7, 2011

Γαλοπούλα με φασολάκια

Είχα στην κατάψυξη φασολάκια και όλο ανέβαλα να τα φτιάξω γιατί δεν ήταν πολλά για να τα κάνω το αγαπημένο μου καλοκαιρινό πιάτο.
Είχα πάλι στην κατάψυξη φιλέτο γαλοπούλας και σκέφτηκα να τα συνδυάσω και να τα φτιάξω. Το αποτέλεσμα δεν ήταν καθόλου κακό μπορώ να ομολογήσω




Υλικά

400 γρμ φιλέτο γαλοπούλας
200-300 γρμ φασολάκια καθαρισμένα φρέσκα ή κατεψυγμένα
1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο
μπόλικο μαϊντανό ψιλοκομμένο
χυμό ντομάτας
αλάτι πιπέρι
ελαιόλαδο

Τσιγάρισα τη γαλοπούλα με το κρεμμύδι για λίγα λεπτά μέχρι να ροδίσει το κρέας και μετά πρόσθεσα τα υπόλοιπα υλικά  μέχρι να μείνει με το ζουμάκι του.
Φυσικά μπορείτε να το φτιάξετε με ό,τι κρέας σας αρέσει και σας κάνει κέφι και γι'αυτό καλές αλχημείες.

Friday, November 4, 2011

Η Παναγιά της θάλασσας

Βαρκελώνη 14ο αιώνα όταν υπάρχουν οι πλούσιοι,οι δούλοι και οι άρχοντες.Ο νεογέννητος Αρνάοιυ γλιτώνει από σίγουρο θάνατο από το φεουδάρχη αφέντη χάρις στον πατέρα του που καταφεύγουν κρυφά στη Βαρκελώνη.Καταφέρνουν να γίνουν ελεύθεροι πολίτες αλλά συνεχίζουν να ζουν μυστικά ειδικά ο πατέρας του.Ο Αρνάου θα δουλέψει σε στάβλους,σε φορτοεκφορτωτής,στρατιώτης μέχρι....

Η Παναγιά της θάλασσας
Ιλδεφόνσο Φαλκόνες
Εκδόσεις Πατάκη


Το μυθιστόρημα το έβλεπα συνέχεια στα ιταλικά βιβλιοπωλεία αφού έχει γίνει μπεστ-σέλερ.Mου το πρότειναν όμως διάφορα άτομα που ανταλλάσουμε πληροφορίες και εντυπώσεις για βιβλία που διαβάσαμε και τους άκουσα.Στα ιταλικά αν και το αγόρασα σε μαλακό εξώφυλλο είναι ολόκληρος τόμος.Να φανταστείτε το πήρα μαζί μου στις διακοπές και γκρίνιαζε ο φίλος μου ότι έκλεβε βάρος στη βαλίτσα.Η ryanair  βλέπετε δε χαρίζει γραμμάριο.

Είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάζω με πλοκή στην Ισπανία και γι'αυτή την εποχή.Λίγο πολύ κάποια πράγματα είχα ακούσει αλλά το ταξίδι του Φαλκόνες με καθήλωσε κυριολεκτικά.Η πλοκή έχει τα πάντα και κυριολεκτώ.Έρωτα,θάνατο,πόλεμο,θρησκευτική και αλαζονική πίστη,προδοσία,εκδικήσεις κάθε τύπου,συνωμοσίες,αρρώστιες,χρήμα,ιστορία,τέχνη.....

Σίγουρα θα το κάνω δώρο σε κάποιον βιβλιοφάγο σε περίπτωση που δεν το έχει διαβάσει γιατί νομίζω θα καθηλώσει όσους λατρευουν τέτοιου είδους μυθιστορήματα και αναγνώσματα γιατί απλά μαγεύει και γι'αυτό σας το προτείνω

Wednesday, November 2, 2011

Μάλλινη θήκη κινητού

Το προηγούμενο κινητό που είχα ναι μεν ήταν 8 χρονών σχεδόν αλλά ήταν ό,τι έπρεπε για τις ανάγκες μου και γι'αυτό δε το άλλαζα.Για τα γενέθλια μου πήρα δώρο ένα smartphone το οποίο ακόμα μαθαίνω.Χρειάζεται όμως μια θήκη γιατί ειδικά το φθινόπωρο-χειμώνα η τσάντα έχει πολλά πράγματα όπως και την ομπρέλα.

Αν νομίζατε ότι έχω αφήσει το πλέξιμο σας γέλασαν.Συνεχίζω όποτε έχω χρόνο και όποτε τα μάτια μου το επιτρέπουν αφού τα νιώθω πολύ κουρασμένα.Την κουβέρτα μου δε την έχω αφήσει,συνεχίζω σταθερά.Σκέφτηκα λοιπόν να φτιάξω μια μάλλινη απλή θήκη για το κινητό από τα διάφορα μαλλιά που μου'χει δώσει η γειτόνισσά μου.

 
Ιδού το αποτέλεσμα και με το κορδονάκι του.Κάποιος είπε ότι μοιάζει με κάλτσα,άλλος σαν πουγκί αλλά τη δουλειά του την κάνει.Η γιαγιά μου είπε "Διάλεξες και Μισόνι βλέπω".Την κοίταξα με απορία και τη ρώτησα "Μου'χετε δώσει μαλλιά Μισόνι και δε το έχω πάρει χαμπάρι;"
"Μπορείς να λες οτι ναι  μεν το έφτιαξες εσύ αλλά ειναι Μισόνι,πολύ σικ ειδικά γι'αυτούς που κοιτάνε στη δουλειά σου τι φοράτε και πως ειστε ντυμένοι"και  γέλαγε!

Έγραψα στις φιλενάδες ότι δέχομαι παραγγελία για τα Χριστούγεννα  αρκεί να μου πουν τις διαστάσεις των κινητών τους και συνεπώς σκέφτηκα να μοιραστώ την ιδέα μαζί σας για όποιον πλέκει.
Related Posts with Thumbnails
Bookmark and Share