Μου'ρθε ένα δίποδο πεσκέσι από την Ελλάδα,μια από τις πιο αγαπημένες και παλιές μου φίλες.Έχουμε δει τους πάντες και τα πάντα στην πόλη είχαμε και 24ωρη απεργία στα ΜΜΜ
και συνεπώς πήγαμε εκτός.Πεταχτήκαμε μέχρι την κοντινή Ελβετία όχι για ξεφρενικό shopping sto outlet που σας έχω αναφέρει παλιότερα στο ποστ
Το Μιλάνο σε 4 μέρες αλλά για να δούμε κι εμείς την περίφημη λίμνη.
Το Λουγκάνο είναι η μεγαλύτερη ιταλόφωνη πόλη στο καντόνι Τιτσίνο της Ελβετίας.Τα πρώτα πράγματα που μου έκαναν εντύπωση είναι η προφορά τους,τα πόσα αυτοκίνητα κυκλοφορούν με ιταλικές πινακίδες και ότι καταλάβαινα αμέσως ποιοι ήταν Ιταλοί και ποιοι Ελβετοί από τους τρόπους τους.
Το όνομα της πόλης λένε ότι προέρχεται είτε από τη λατινική λέξη locus που πάει να πει δάσος ή από μια γαλατική που μου διαφεύγει αλλά πάει να πει κάτοικος λίμνης.
Ο καιρός ήταν με το μέρος μας παρόλο που φύγαμε από μια συννεφιασμένη Ιταλία.Προσωπικό το κρύο το ένιωθα αν και είχα ντυθεί αρκετά καλά.Εντύπωση μου έκανα ότι έβλεπα ανθρώπους να κάνουν τζόκινγκ με σορτς.Θαύμαζα τις μητέρες με τα καρότσια που πήγαιναν βόλτα τα παιδιά τους παρόλο το κρύο και παρόλο που ήταν μικρά.
Το Parco Ciani δεν είχε ίχνος σκουπιδιού.Τα άκουσα από κάτι Ελβετούς γιατί όπως έβγαζα φωτογραφίες πήγαινα προς τα πίσω και επειδή ακόμα μάτια δεν έχω βάλει άκουσα "δεσποινίς προσοχή τα λουλούδια!!!!"Μέχρι και σακούλες δωρεάν για να μαζεύεις τις ακαθαρσίες των σκυλιών.
Κάποια δέντρα που πιθανόν ήταν χαλασμένα ή άρρωστα αντί να τα κόψουν τα έκαναν γλυπτά.
Η ξενάγηση συνεχίζεται και σε άλλο ποστ για να μπορώ να σας δείξω όσο περισσότερες φωτογραφίες γίνεται.